tuż nad

См. также в других словарях:

• tuż — 1. «w bezpośredniej bliskości przestrzennej, sąsiedztwie przestrzennym (często powtórzone)» Tuż obok. Tuż niedaleko. Mieszkać tuż przy parku. Sklep tuż za rogiem. Samolot leciał tuż, tuż nad ziemią. 2. «w bezpośredniej bliskości czasowej (często… …   Słownik języka polskiego

• grzywka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. grzywkawce; lm D. grzywkawek, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} włosy zwisające nad czołem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaczesać grzywkę. Skrócić, przyciąć grzywkę tuż nad brwiami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpełzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpełzać sięa się, rozpełzać sięają się {{/stl 8}}– rozpełznąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rozpełzać siępełznie się || rozpełzać siępełźnie się, rozpełzać sięnął się, rozpełzać sięnęli się {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cerebralny — anat. «mózgowy» Krążenie cerebralne. * jęz. Spółgłoski cerebralne «spółgłoski, przy których artykulacji koniec języka zwiera się z najwyższą częścią podniebienia twardego, tuż nad dziąsłami (występowały w sanskrycie, znane też np. w językach… …   Słownik języka polskiego

• łozówka — ż III, CMs. łozówkawce; lm D. łozówkawek zool. «Acrocephalus palustris, niewielki ptak z rodziny pokrzewek, o upierzeniu oliwkowoszarym od spodu jaśniejszym, naśladujący często głosy innych ptaków; gniazda buduje na łodygach roślin lub na… …   Słownik języka polskiego

• niziutko — przysłów. od niziutki Śmigłowiec leciał niziutko, tuż nad ziemią. Pokłonić się niziutko …   Słownik języka polskiego

• przygruntowy — «występujący przy gruncie; położony tuż nad powierzchnią ziemi» Przygruntowe przymrozki. Przygruntowa warstwa powietrza …   Słownik języka polskiego

• rozetka — ż III, CMs. rozetkatce; lm D. rozetkatek 1. «mała rozeta motyw ornamentacyjny» Ozdobne rozetki na fryzie. 2. «wstążeczka orderowa, w kolorze wstęgi orderowej, w kształcie małej stylizowanej róży, służąca do oznaczenia wyższych klas orderów» 3.… …   Słownik języka polskiego

• taran — m IV, D. a, Ms. tarannie; lm M. y 1. hist. «w starożytności i średniowieczu: machina oblężnicza do burzenia murów, której główną częścią była belka o żelaznym zakończeniu, niekiedy mającym kształt baraniej głowy» 2. hist. «wystająca z dziobu… …   Słownik języka polskiego

• cokół — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. cokółkołu, Mc. cokółkole {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podstawa, postument : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cokół pomnika. Ustawić rzeźbę na cokole. Cokół ogrodzenia. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozeta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. rozetaecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} motyw ornamentacyjny w kształcie stylizowanej rozwiniętej róży lub jakiś motyw o układzie koncentrycznym, stosowany w architekturze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień